معماری ایرانی
معماری ایرانی
برسی ها و کاوش های باستانشناسی حکایت از آن دارد که سابقه معماری ایران به حدود هزاره هفتم قبل از میلاد می رسد. از آن زمان تا کنون پیوسته این هنر در ارتباط با مسائل گوناگون، بویژه علل مذهبی، توسعه و تکامل یافته است.
معماری ایران دارای ویژگیهایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از ارزشی بخصوص برخوردار است: ویژگیهایی چون طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوانهای رفیع، ستونهای بلند و بالاخره تزئینات گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است.
اصول معماری ایرانی
- درونگرایی (حفظ کرامت و احترام انسان)
- نیارش (فن اجرای ساختمان)
- خود بسندگی (استفاده از مصالح بوم آورد ایدری)
- مردمواری (تبعیت از نیازها و ابعاد انسانی)
- پیمون (مدول)
- پرهیز از بیهودگی
|